Max Toeppen - Wierzenia mazurskie, Bücher-Książki
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->OficynaRETMAN2014TZDąbrównoMax P. ToeppenWierzeniamazurskiePrzekładEugenii Piltzównyjęzykowo opracowałi uwspółcześniłTadeusz OstojskiWstępami poprzedziliAnna SzyferWładysław OgrodzińskiOpracowaliPaweł BłażewiczJerzy M. ŁapoJakuba TurowskiegoKlucz do bardzo ważnych TajemnicOpracowałPaweł BłażewiczMoja Biblioteka Mazurska nr 12Max P. Toeppen,W ierzenia mazurskieFotografie:Mieczysław WieliczkoIS B N 9 7 8 -8 3 -9 2 3 9 9 1 -7 -9Toepp enfolklo rui polscM azurW piśmiennictwie polskim skupionym na przeszłości i kulturze dawnychziem pruskich Max Pollux Toeppen (1833-1892) przeżywa drugą autorskąmłodość. Aczkolwiek obcy językiem, istnieje i nie daje się pominąć. W 1995roku ukazało się w Olsztynie polskie wydanieHistorii M azurw tłumaczeniuMałgorzaty Szymańskiej-Jasińskiej i opracowaniu Grzegorza Jasińskiego.W 1999 roku w literackiej adaptacji Herberta Somplatzkiego, a polskim przekładzie Tadeusza Ostojskiego, otrzymaliśmy dwujęzyczny wybór mazurskichpodań i baśni zA berglauben aus M asurentegoż autora, ze wstępem RafałaWolskiego, zatytułowanyKobieta o bursztynowych włosach.W 2004 roku,w serii „Moja Biblioteka Mazurska” dąbrówieńskiej Oficyny „Retman”, ukazała sięHistoria okręgu i miasta Olsztynkaw przekładzie Magdaleny Sachyi opracowaniu naukowym Grzegorza Białuńskiego i Grzegorza Jasińskiego.Od pierwszego polskiego tłumaczeniaA berglauben aus M asurenEugeniiPiltzówny, którą do dokonania przekładu nakłonił redaktor miesięcznika„Wisła”, Jan Karłowicz, minęło ponad 110 lat. Współczesny tłumacz TadeuszOstojski nie przypadkiem zaznacza, że za podstawę przyjął tłumaczenie Piltzówny z końca XIX wieku. Max Toeppen dość powierzchownie znał język polskii dostarczane mu przekazy musiał tłumaczyć na język niemiecki. Własnegotłumaczenia Piltzówna dokonała w duchu i rozumieniu swojego czasu. Dwu-dziestopierwszowieczny tłumacz, honorując okoliczności, poszukał semantycznego zbliżenia do dzisiejszego czytelnika.Toeppen urodził się w Królewcu 4 kwietnia 1822 roku, zmarł w Elblągu3 grudnia 1893 roku. Nigdy nie mieszkał dłużej poza granicami wschodniejczęści monarchii pruskiej. Zainteresowaniami nie sięgał zbyt daleko poza granice obszaru, którego odmienności stał się znakomitym badaczem, znawcąi dokumentatorem. Można rzec, że pragmatyczny umysł uczonego dał się tunawet zwieść w stronę zauroczenia.Toeppen wyrósł w specyficznym kręgu kulturowym. Ojciec był wysokimurzędnikiem administracji prowincjonalnej lecz bliska musiała mu być kultura klasyczna, skoro dwóm synom bliźniakom jako drugie nadał imiona antycznych herosów Kastora i Polluksa; Max został Polluksem. Uczył się świetnie5
[ Pobierz całość w formacie PDF ]