MS Acces - Tworzenie aplikacji, eBooks txt
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Microsoft CorporationMS Access - Tworzenie AplikacjiW przypadku zastosowania się do powyższego sposobu postępowania przy tworzeniu obiektów aplikacji, aby osišgnšć oczekiwany efekt, użytkownik będzie musiał pracować w otoczeniu wielu różnych obiektów - zapytań, makr, procedur zdarzeń zwišzanych z formularzem lub raportem i procedur w innych modułach.Kluczowa rola formularzyW aplikacjach Microsoft Access formularze nie sš jedynie ekranami do wprowadzania lub edycji danych - stanowiš one większoć interfejsu aplikacji. Dla użytkowników formularze "sš" aplikacjš. Tworzšc aplikację wokół formularzy, można sterować reakcjami na wydarzenia, które zachodzš w formularzu.Formularze majš dodatkowš, niewidocznš z zewnštrz zaletę, ujawniajšcš się w przypadku wykorzystania makro do powišzania obiektów ze sobš. Dodatkowš zaletš formularzy, poza rolš interfejsu aplikacji, jest możliwoć wykorzystania pól ukrytych formularzy do przechowywania i przekazywania wartoci w makro z formularza do formularza lub z operacji do operacji. Przypućmy na przykład, że chcemy umożliwić użytkownikom wprowadzanie pewnego zakresu dat w polu dialogowym, a następnie drukowania serii raportów dotyczšcych tego zakresu. Pole dialogowe jest formularzem, który należy utworzyć. W chwili wybrania przycisku "OK" w polu dialogowym formularz nie zostaje zamknięty, lecz ukryty. Wobec tego, dane wprowadzone przez użytkownika sš teraz dostępne dla makra drukujšcego każdy z raportów. Przykład ukrywania pola dialogowego można znaleć w rozdziale 4, "Wykorzystywanie formularzy do gromadzenia, wywietlania i filtrowania informacji".Integracja obiektówUtworzenie obiektów w aplikacji nie jest wystarczajšce do jej działania. Należy jeszcze zintegrować obiekty aplikacji w jeden spójny system, stworzony do wykonywania okrelonych zadań stojšcych przed użytkownikami. Integracja obiektów jest realizowana przez uruchamianie makr lub procedur zdarzeń, w reakcji na zdarzenia zachodzšce w formularzach lub raportach aplikacji.Na rysunkach przedstawiono sposób integracji oddzielnych obiektów w system dostosowany do potrzeb użytkownika, przeznaczony do wprowadzania nowych zamówień i drukowania faktur. W przykładowej aplikacji formularz "Zamówienia" jest formularzem głównym. Po uruchomieniu aplikacji formularz "Zamówienia" otwiera się automatycznie. Osoby przyjmujšce zamówienia mogš wykonać wszystkie dalsze czynnoci bezporednio w tym formularzu.Rys. nr 5Rysunek przedstawia fragment okna "Zamówienia" ze wskazaniem na przycisk "Pokaż szczegóły produktu". Poniżej okno "Szczegóły produktu", jak na rysunku nr 2, a pod nim fragment okna "Przycisk polecenia: Detale", które zawiera:- listę rozwijalnš z pozycjš "Wszystkie właciwoci",- listę wyboru z pozycjami: "Przy uzyskaniu fokusu", "Przy utracie fokusu", "Przy kliknięciu" [Procedura zdarzenia], "Przy kliknięciu dwukrotnym", "Przy naciniętej myszy".Kliknięcie przycisku "Pokaż szczegóły produktu" powoduje zajcie zdarzenia Kliknięcie (Click) i uruchomienie procedury zdarzenia wywietlajšcej rekord produktu w oddzielnym formularzu. (Szczegóły produktu: Nr produktu; Dostawca; Kategoria; Nazwa produktu; Iloć jednostkowa; Cena jednostkowa; Stan magazynu; Iloć zamówiona; Stan minimum; Wycofany)Właciwoć przycisku "Przy kliknięciu" (OnClick) wskazuje, czy jest uruchamiane makro, czy procedura zdarzenia.Do integracji obiektów aplikacji można także wykorzystać przyciski dostosowanych pasków narzędzi, jak przedstawiono poniżej.Rys. nr 6Rysunek przedstawia górny fragment okna "Zamówienia". Nad paskiem tytułu znajduje się pasek narzędzi z 17 przyciskami, wród nich przycisk "Drukuj fakturę".Kliknięcie przycisku "Drukuj fakturę" na dostosowanym pasku narzędzi powoduje uruchomienie makra otwierajšcego pole dialogowe Drukuj fakturę, w którym można zaznaczyć odpowiednie zamówienie.Rys. nr 7Rysunek przedstawia okno o tytule "Drukuj fakturę". Zawiera ono:- listę wyboru "Zamówienie" z podwietlonš pozycjš "Mere Paillarde 10376 02 XI 92",- 3 przyciski: "Podglšd", "Drukuj", "Anuluj".Kliknięcie przycisku "Drukuj" powoduje ukrycie pola dialogowego i wydrukowanie faktury.Rys. nr 8Rysunek przedstawia przykładowš fakturę: w jej lewym górnym rogu jest nazwa firmy, w prawym data, w dolnej częci pozycje: "Wysyłka do", "Rachunek dla"; w dolnej częci: "Nr zam.", "Kod klienta", "Sprzedawca", "Data zam.", "Data wysyłki", "Nr spedytora".Automatyzacja masowej aktualizacji bez programowaniaW aplikacjach baz danych często zachodzi potrzeba automatyzacji masowej aktualizacji rekordów - na przykład, usuwania i archiwizacji rekordów klientów. Dowiadczony projektant baz danych wie z praktyki, że taka operacja może wymagać napisania pokanego programu. Jednak w aplikacji Microsoft Access można zwykle lepiej manipulować zestawami rekordów za pomocš zapytań funkcjonalnych, niż za pomocš programu. Zapytania funkcjonalne - tworzšce tabele, aktualizujšce, dołšczajšce i usuwajšce - sš często najbardziej efektywnym sposobem zmiany danych. Na przykład, uruchomienie wczeniej utworzonego zapytania usuwajšcego jest znacznie bardziej efektywnš metodš usunięcia wielu rekordów niż wykonanie tego zadania za pomocš procedury w języku Access Basic. Zapytanie można zdefiniować graficznie w widoku Projekt, a następnie uruchomić je z okna bazy danych. Można także napisać makro, wykorzystujšce do uruchomienia zapytania tylko dwie akcje - -UstawOstrzeżenia (SetWarnings) i OtwórzZapytanie (OpenQuery). Makro można dołšczyć do menu poleceń, do przycisku polecenia lub okrelić je jako ustawienie właciwoci zdarzenia dla dowolnego zdarzenia zachodzšcego w formularzu.Informacje dodatkowe na temat tworzenia zapytań funkcjonalnych, służšcych do manipulacji zestawami rekordów, można znaleć w rozdziale 13, "Modyfikacja danych za pomocš zapytań funkcjonalnych", w "Podręczniku użytkownika Microsoft Access".Odwoływanie się do obiektów i ich wartociW poprzednim paragrafie pokazano, że obiekty można łšczyć ze sobš nie tylko wykorzystujšc jeden obiekt do otwarcia innego, lecz także przekazujšc dane z jednego obiektu do następnego. Na przykład, gdy jest otwierane pole dialogowe "Druk faktury", które jest formularzem, użytkownik chce, aby właciwe zamówienie zostało zaznaczone w polu dialogowym.Jak to zrobić? Przez wykorzystanie makro lub procedury zdarzenia identyfikuje się w otwartym obiekcie wartoć, która ma być przekazana - zwykle jest to wartoć elementu sterujšcego w formularzu. Ponieważ w aplikacji może być równoczenie otwartych wiele formularzy, do identyfikacji elementu sterujšcego, zawierajšcego żšdanš wartoć, wymagana jest specjalna struktura składniowa.Rys. nr 9Rysunek przedstawia, pod nagłówkiem "Formularze", ułożone kaskadowo okna: "Szczegóły produktu", "Zamówienia", "Drukuj fakturę", oraz pod nagłówkiem "Elementy sterujšce" następujšce dane: "Faktura dla:", "Kod klienta: Klienci.K", "Nr zamówienia:", "Spedytor:", "Fracht:", "Ogółem:", "Data wysyłki:".Kolekcja Formularze zawiera otwarte formularze bazy danych. Można ustawić właciwoci każdego sporód formularzy.Każdy formularz ma zbiór elementów sterujšcych.Można ustawić właciwoci każdego z elementów sterujšcych.Aby odwołać się do obiektu lub wartoci, należy zaczšć od obiektu i identyfikować kolejno jego każdy element. Przed każdym elementem kolekcji należy umiecić operator ! (wykrzyknik) - obiekt jest zwykle nazywany przez użytkownika. Na przykład, aby odwołać się do formularza o nazwie "Zamówienia", należy zastosować poniższe wyrażenie:Forms![Zamówienia)Na przykład, aby się odwołać do elementu sterujšcego "Nr zamówienia" w formularzu "Zamówienia", należy zastosować poniższe wyrażenie:Forms![Zamówienia]![Nr zamówienia]Informacje dodatkowe na temat obiektów i akcji można znaleć w rozdziale 7, "Obiekty i kolekcje".Odwołanie do elementu sterujšcego ma miejsce w przypadku potrzeby uzyskania lub przekazania jego wartoci.Rys. nr 10Rysunek przedstawia fragment okna "Zamówienia", jak na rysunku nr 3, lecz z innymi danymi w polach: "Nr zamówienia" i "Sprzedawca".Aby się odwołać do właciwoci, należy użyć operatora . (kropka) przed nazwš właciwoci. Operator ten należy stosować przed nazwami właciwoci, metod i kolekcji (obiekty nazywane zwykle automatycznie). Na przykład, aby odwołać się do właciwoci "Szerokoć" (Width) formularza "Zamówienia", należy zastosować następujšce wyrażenie:Forms![Zamówienia].WidthAby się odwołać do właciwoci "Szerokoć" (Width) elementu sterujšcego "Nr zamówienia" w formularzu "Zamówienia", należy zastosować następujšce wyrażenie:Forms![Zamówienia]![Nr zamówienia].WidthWskazówka. Najłatwiejszym sposobem odwołania się do obiektu lub właciwoci jest wykorzystanie Generatora wyrażeń. Za pomocš Generatora wyrażeń można po prostu zaznaczyć żšdany obiekt na licie, a wyrażenie zostanie napisane automatycznie, ze wszystkimi operatorami we właciwych miejscach. Aby wywietlić Generator wyrażeń, należy kliknšć prawym przyciskiem myszy w miejscu, w którym ma być wprowadzone wyrażenie, a następnie wybrać polecenie "Buduj" z menu podręcznego."Metody" sš częciš języka Access Basic. Informacje na temat stosowania metod, można znaleć w rozdziale 7 "Obiekty i kolekcje".Sterowanie sposobem uruchamiania aplikacji i tworzenie poleceń dostosowanychPo uzyskaniu poprawnej pracy aplikacji jako systemu można sterować sposobem jej uruchamiania, przypisać polecenia do nacinięć klawiszy i utworzyć polecenia dostosowane do potrzeb użytkownika na paskach menu.Wykorzystaj makro AutoExec do sterowania sposobem uruchamiania aplikacji.Jeli jedno z makr zostanie nazwane AutoExec, będzie ono uruchamiane przy każdym otwarciu bazy danych. Makro AutoExec może być wykorzystane do ustawiania rod...
[ Pobierz całość w formacie PDF ]