MEDYCYNA KOMÓRKOWA - PYTANIA I ODPOWIEDZI(1), e-booki

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
MEDYCYNA KOMÓRKOWA: PYTANIA I ODPOWIEDZI
Wiele badań naukowych nad wykorzystaniem mikroelementów w kontroli wielu aspektów chorób
potwierdza w najwyższym stopniu, iż zdrowie można osiągnąć w sposób naturalny. Nowoczesne
badania nad rolą składników odżywczych dostarczają dziś wiedzy, z której korzysta już wielu ludzi.
Rozwój tej dziedziny nauki przybliża nas do celu, jakim jest naturalne zdrowie dla wszystkich!
Odkrycia Dr Ratha w dziedzinie Medycyny Komórkowej oraz badania związane z synergicznym
działaniem komórkowych składników odżywczych można bez wątpliwości uznać za pionierskie.
Medycyna Komórkowa, która koncentruje się nad znalezieniem naturalnych rozwiązań eliminujących
przyczyny nieprawidłowego funkcjonowania naszego ciała, jest najlepszym sposobem odzyskania
i zachowania zdrowia.
Słowo wstępne
W publikacji „Medycyna Komórkowa: Pytania i odpowiedzi " w sposób jasny i zrozumiały dla każ­
dego odpowiadamy na wiele pytań związanych z tą nową dziedziną. Mamy nadzieję, że ta broszura
pokryje rosnące zapotrzebowanie na informacje, jak można uzyskać i zachować zdrowie metodami
naturalnymi, jej rozszerzony zakres uwzględnia fakt, że:
1. Coraz więcej osób chce praktycznie wykorzystać odkrycia naukowe Medycyny Komórkowej
w celu poprawy swojego zdrowia lub samopoczucia.
2. Nauka i badania w medycynie naturalnej osiągają stały postęp.
W ostatnich latach progres w dziedzinie Medycyny Komórkowej doprowadził do wykrycia nowych
synergicznych zależności komórkowych składników odżywczych, które wpływają na funkcję
komórek, a co za tym idzie - na funkcję całego organizmu.
Wskazówka: Broszura „Medycyna Komórkowa: Pytania i odpowiedzi " zawiera podstawowe wia­
domości o mikroelementach i zaletach ich stosowania, jednak nie zastąpi ona indywidualnej porady
lekarskiej w przypadku problemów zdrowotnych. To zadanie należy wyłącznie do lekarza lub
terapeuty.
WIĘCEJ INFORMACJI
Jeśli jesteście Państwo zainteresowani pogłębieniem wiedzy z zakresu Medycyny Komórkowej,
zachęcamy do korzystania z książek i innych publikacji informacyjnych Dr Ratha, m. in. z książki:
„Dlaczego zwierzęta nie dostają zawałów serca - tylko my ludzie".
1
SPIS TREŚCI
ROZDZIAŁ I
Pytania wprowadzające
ROZDZIAŁ II
Informacje dotyczące chorób chronicznych
1
.
Czym jest Medycyna Komórkowa?
ROZDZIAŁ III
Pytania dotyczące przyjmowania
komórkowych składników odżywczych
Medycyna Komórkowa koncentruje się na funkcji komórek - najmniejszych jednostek
funkcjonalnych budujących nasze organy i całe ciało. Zdrowie lub choroba rozstrzygają się,
nie jak do tej pory sądzono, na poziomie organów - stan naszego zdrowia zależy od funkcji
milionów komórek naszego ciała. Wszystkie komórki wymagają nieustannego zaopatrzenia
w specyficzne składniki odżywcze potrzebne do prawidłowego przebiegu reakcji biochemicz­
nych. Chroniczny niedobór mikroelementów jest najczęstszym powodem nieprawidłowej
funkcji komórek i przyczyną wielu chorób. W związku z tym optymalne dzienne zaopatrzenie
w witaminy i inne komórkowe składniki odżywcze jest kluczem do skutecznej profilaktyki
i przywrócenia równowagi metabolicznej zachwianej przez choroby.
ROZDZIAŁ IV
Pytania ogólne
2.
Co to są „komórkowe składniki odżywcze"?
ROZDZIAŁ V
Pytania o komórkowe składniki odżywcze
Nasz organizm, zbudowany z bilionów komórek, wymaga ciągłego dopływu mikroelementów,
bez których prawidłowy cykl tysięcy biochemicznych przemian i prawidłowy metabolizm
komórek nie mogą się odbywać. Składniki te, z naukowego punktu widzenia Medycyny
Komórkowej, określone zostały nazwą „komórkowe składniki odżywcze". Termin ten określa
substancje takie jak: witaminy, minerały, pierwiastki śladowe, określone niezbędne aminokwasy,
wtórne substancje roślinne oraz inne ważne w metabolizmie komórkowym mikroelementy.
Wszystkie te składniki, chociaż wymagane są w znacznie mniejszych ilościach niż cukry, białka,
czy tłuszcze, są niezbędne - bez nich przemiana tych związków nie może się dokonać. Ele­
menty te wywierają ogromny wpływ na zdrową funkcję komórek i funkcję organizmu, pod
warunkiem, że zapewni się ich optymalną dostępność i określone proporcje względem siebie.
ROZDZIAŁ VI
Pytania o specyficzne choroby i dolegliwości
ROZDZIAŁ VII
Pogłoski i opinie
3.
Czy komórkowe składniki odżywcze komórek są lekarstwem?
ROZDZIAŁ VIII
Indeks nazw
Komórkowe składniki odżywcze nie są lekarstwem. Komórkowe składniki odżywcze są sub­
stancjami naturalnymi, które nasze ciało potrzebuje i przetwarza w sposób naturalny, natomiast
źródłem leków są chemiczne substancje, obce dla naszego organizmu i traktowane jako sub­
stancje toksyczne. Leki są źródłem wielu niepożądanych efektów ubocznych w odróżnieniu
od witamin, minerałów czy innych komórkowych składników odżywczych. Dzienne dostar­
czanie komórkowych składników odżywczych stanowi podstawę naturalnej profilaktyki zdro­
wotnej i jest środkiem wspomagającym przy zachwianym metabolizmie towarzyszącym wielu
chorobom, tak jak choroby serca i układu krążenia, cukrzyca, osteoporoza oraz wiele innych.
Skuteczność działania komórkowych składników odżywczych w utrzymaniu i powrocie do
zdrowia dowodzi, iż głównym źródłem wielu chorób chronicznych jest niedobór określonych
substancji w diecie. Reasumując: komórkowe składniki odżywcze wspomagają procesy zdro­
wotne w wielu chorobach m. in. w chorobie sercowo-naczyniowej oraz stanowią podstawę
profilaktyki chorób chronicznych.
I. pytania wprowadzające
Czym jest synergia składników odżywczych?
Jakie ma znaczenie dla zdrowia?
Jaka jest różnica między witaminami rozpuszczalnymi w wodzie
i w tłuszczach?
Skuteczność Medycyny Komórkowej opiera się na działaniu synergii składników odżywczych.
Efekt synergii polega na tym, że działanie grupowe składników jest wielokrotnie skuteczniejsze
niż działanie indywidualnych elementów. Co to oznacza? Witaminy, minerały, aminokwasy i inne
mikroelementy pracują w komórkach naszego ciała nie pojedynczo, ale w określonych zespo­
łach. Ich współpraca bazuje na biologicznych zasadach synergii. Przez stosowanie tej zasady
biologiczne działanie specyficznie dobranej kombinacji składników odżywczych jest o wiele
skuteczniejsze od działania pojedynczego składnika. Pozwala to na optymalizację funkcji ko­
mórek przy stosowaniu mniejszych dawek prawidłowo skomponowanych mikroelementów,
zamiast dużych dawek pojedynczego składnika. W przypadkach, gdy braki mikroelementów
pozostają ukryte (tzw. bezobjawowe niedobory), stosowanie jednej substancji w bardzo
wysokich dawkach może prowadzić do zachwiania równowagi metabolicznej i ujawnienia
tych niedoborów. Stosowanie synergii mikroelementów skutecznie zapobiega takiej sytuacji
i pozwala eliminować ukryte braki mikroelementów.
Witaminy rozpuszczalne w wodzie to witaminy z grupy B (również biotyna i kwas foliowy)
i witamina C. Choć pełnią one ważne funkcje, organizm nie jest w stanie odpowiednio długo
ich magazynować. Ulegają one szybkiej przemianie, a ich nadmiar jest na bieżąco wydalany.
Dla utrzymania prawidłowej funkcji i ochrony komórek wymagane jest stałe dostarczanie
tych witamin.
Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach to witaminy A, D, E i K. Ich istotną właściwością jest to,
iż mogą być czasowo magazynowane w tkankach i wykorzystywane przez organizm w miarę
potrzeby np. witamina E do ochrony błon komórkowych przed szkodliwym działaniem wolnych
rodników (agresywnych molekuł).
Ta zdolność organizmu do magazynowania witamin rozpuszczalnych w tłuszczach jest wykorzy­
stywana przez przemysł farmaceutyczny do rozpowszechniania spekulacji o możliwości prze­
dawkowania witamin. Tymczasem problemem jest powszechny niedobór wielu witamin i skład­
ników odżywczych, nawet u osób przestrzegających odpowiednich sposobów odżywiania.
Czy codzienna dieta dostarcza wystarczającej ilości witamin?
Niestety, nie. Nawet zdrowi ludzie narażeni są na niedobory różnych mikroelementów
w diecie, nie wspominając tych, u których zapotrzebowanie na witaminy dramatycznie
wzrasta w określonych sytuacjach np. z wiekiem, pod wpływem stresu, niekorzystnego
działania czynników środowiska, choroby bądź innych czynników ryzyka. Mało znanym jest
fakt, iż przeciętne artykuły spożywcze w Polsce i innych przemysłowo rozwiniętych krajach
zawierają znikome ilości witamin, które są dodatkowo niszczone w procesach gotowania,
transportu, czy przechowywania. Dlatego bardzo ważne jest codzienne spożywanie świeżych
owoców i warzyw. W większości jednak przypadków nawet dobra dieta również nie wys­
tarcza na pokrycie optymalnej ilości mikroelementów. Przykładem może być witamina C.
W celu pokrycia zapotrzebowania młodzieży i dorosłych na witaminę C zgodnie z zalece­
niami Medycyny Komórkowej, które powinno wynosić 600 mg/dziennie, trzeba by było
codziennie zjadać 15 - 20 pomarańczy. Oficjalne normy polecają 60-90 mg dziennie, co
jest znacznie poniżej zapotrzebowania naszego organizmu na tą witaminę.
Czy przy spożywaniu odpowiednich ilości owoców
i warzyw uzupełnianie diety jest konieczne?
Stosowanym na co dzień artykułom spożywczym coraz częściej brakuje niezbędnych skład­
ników. W związku z tym nasza codzienna dieta nie jest w stanie pokryć zapotrzebowania na
mikroelementy odpowiedzialne za optymalne zdrowie komórek, a co za tym idzie - za zdro­
wie całego organizmu. Należy to również brać pod uwagę w przypadku stosowania ściśle
wegetariańskiej diety. Ten rodzaj odżywiania jest wprawdzie korzystny, jednak też wiąże się
z niedoborami niektórych witalnych składników (np. koenzym QI0 i inne). Uzupełnianie diety
przy pomocy odpowiednio dobranych mikroelementów eliminuje ewentualne niedobory,
zaopatrując komórki w życiodajną „bioenergię" i usprawniając eliminację składników
toksycznych (np. leków, pestycydów).
I. pytania wprowadzające
Co to jest Angina pectoris?
Anginę pectoris określa się potocznie mianem „dławicy sercowej", innym w Polsce stosowanym
terminem jest „choroba niedokrwienna serca". Jej przyczyną jest często miażdżyca tętnic, w tym
też tętnic wieńcowych serca, która ogranicza dopływ krwi do mięśnia serco-wego, a z nią rów­
nież dopływ tlenu i składników odżywczych. Wynikiem tego jest utrudniona produkcja energii
objawiająca się uczuciem duszności przy wysiłku. Angina pectoris i towarzyszące jej znaczne
zwężenie naczyń wieńcowych niesie ze sobą ryzyko zawału serca i nagłego zgonu.
Jaka rolę odgrywają komórkowe składniki odżywcze
w profilaktyce miażdżycy?
W tej sytuacji jest ważne, by dostarczona krew zawierała maksymalne ilości substancji odżyw­
czych, szczególnie tych, które używane są do produkcji bioenergii w mięśniu serca, tak jak
karnityna lub jej prekursorzy: witamina C i lizyna. Również usprawnienie stabilności ścian tętnic
odgrywa dużą rolę w zahamowaniu postępującej arteriosklerozy. Aktywny udział w tych proce­
sach biorą komórkowe składniki odżywcze, takie jak: witamina C, witamina E, siarczan chon­
droityny, N-acetyloglukozamina, miedź, witamina B6, aminokwasy: prolina i lizyna.
Rozwój miażdżycy (arterioskleroza, zwapnienie naczyń), to proces rozwijający się w ciągu
kilku do kilkudziesięciu lat, podczas którego ściany tętnic stopniowo twardnieją, światło naczyń
zawęża się poprzez tworzące się skomplikowane pokłady tłuszczowe - bogate w cholesterol,
jak również wapń i inne składniki. Blaszka miażdżycowa może nie tylko blokować przepływ
krwi w naczyniu, ale również jej rozpad może doprowadzić do zatamowania dopływu krwi
do mięśnia sercowego lub mózgu przez tworzący się zakrzep. Następstwem tego procesu
jest zawał serca lub wylew krwi do mózgu.
Czy pożądane jest stosowanie komórkowych składników
odżywczych przy niewydolności serca?
Tak. Przy niewydolności serca mięsień sercowy nie może przepompować przez naczynia
krwionośne odpowiedniej ilości krwi potrzebnej do właściwej przemiany materii. Dochodzi
do niedoboru tlenu i w konsekwencji do duszności, obrzęków i stanów lękowych.
Główną przyczyną arteriosklerozy jest niedobór komórkowych składników odżywczych
w ścianach naczyń krwionośnych, który prowadzi do osłabienia ścian, powstawania rys i usz­
kodzeń. Najlepszym biologicznym czynnikiem naprawczym dla ścian naczyń krwionośnych
przy niedoborach mikroelementów jest cholesterol, transportowany przez krew w postaci
lipoprotein np. LDL i Lp(a). Blaszkę miażdżycową tworzy przede wszystkim odkładanie się
lipoproteiny (a), charakteryzującej się szczególnie lepkimi właściwościami.
Serce jest mechanicznie najbardziej aktywnym organem ciała, celem zaopatrzenia komórek
naszego organizmu w tlen i substancje odżywcze - przetacza dziennie około 10 ton krwi.
Aby wykonać tak ogromną pracę, wymagane są odpowiednio duże nakłady bioenergii. Serce
zużywa około 6 kg substancji energetycznej ATR czyli 30 razy więcej niż wynosi cała waga
mięśnia sercowego. W związku z tym niedobór komórkowych składników odżywczych ogra­
nicza znacznie produkcję bioenergii, co odbija się na pracy serca najwcześniej. Długotrwałe
niedobory mogą doprowadzić do osłabienia mięśnia sercowego.
Określone komórkowe składniki odżywcze przy miażdżycy wspomagają procesy przywrócenia
stabilności i elastyczności naczyń krwionośnych, odbudowy i ochrony tkanki łącznej, a przez to
są ważne przy stopniowej likwidacji złogów.
Określone składniki odżywcze stanowią potencjał bioenergetyczny dla komórek mięśnia
sercowego: karnityna, koenzym QI0, tauryna, witamina C, lizyna i witaminy B dostarczają
sercu ważnej bioenergii i poprawiają przez to wydajność pompowania krwi.
Stabilna i elastyczna tkanka łączna budująca ściany naczyń krwionośnych zależy od optymalnej
produkcji kolagenu. Produkcja kolagenu zależna jest od witaminy C, która w obecności jonów
miedzi katalizuje prawidłowe usieciowanie i wytrzymałość włókien kolagenowych. Naturalne
aminokwasy: lizyna i prolina są ważnymi składnikami budulcowymi molekuł kolagenowych,
stanowiąc jedną czwartą ich części. Siarczan chondroityny i N-acetyloglukozamina są natural­
nymi substancjami, które gromadzą się pomiędzy włóknami kolagenowymi (tzw. wypełniacze),
podnosząc tym samym spójność i wytrzymałość tkanki łącznej.
Osobom z niewydolnością serca zaleca się przyjmowanie początkowo niewielkich ilości
komórkowych składników odżywczych, a następnie stopniowe zwiększanie ich dawki tak,
by komórki mięśnia sercowego powoli przyzwyczajały się do optymalnego zaopatrzenia
w bioenergię.
Jakie komórkowe składniki odżywcze zaleca się przy zaburzeniach
rytmu i przewodnictwa serca?
Prolina i lizyna pełnią jeszcze jedno ważne zadanie w mechanizmie regeneracji ścian tętnic
- stanowią tzw. „substancję teflonową", tworzącą warstwę ochronną wokół bogatych w choles­
terol lipoprotein (LDL i Lipoproteina (a)), co przynosi dwojaki skutek: profilaktyczny - zapobiega
dalszemu odkładaniu cząsteczek tłuszczowych w ścianie naczynia i czynny - usprawnia stopniową
redukcję istniejących złogów. Uwolnione cząsteczki tłuszczowe podlegają następnie procesom
przemiany w wątrobie.
Zaburzenia rytmu i przewodnictwa serca pozwalają się krótko zdefiniować też jako „nieregu­
larny rytm serca". Często u podłoża tej choroby leży chroniczny niedobór określonych
komórkowych składników odżywczych w komórkach „elektrycznych" mięśnia sercowego,
czego następstwem są zakłócenia wytwarzania i przekazywania impulsów elektrycznych.
Objawy towarzyszące zaburzeniom rytmu i przewodnictwa serca związane są ze świado­
mością nieprawidłowego bicia serca, czy palpitacji, towarzyszą im niejednokrotnie nudności
i zawroty głowy.
II. Informacje dotyczące chorób chronicznych
II. Informacje dotyczące chorób chronicznych
Komórki mięśnia sercowego, przede wszystkim komórki „elektryczne" serca wykazują duże
zapotrzebowanie energetyczne. Dla prawidłowej funkcji wymagają one odpowiednich komór­
kowych składników odżywczych, takich jak: karnityna, tauryna, koenzym QI0, witamina C,
witaminy grupy B. Optymalna funkcja tych komórek zależy również od obecności minerałów
w odpowiednich proporcjach: magnezu, wapnia i potasu.
Guz nowotworowy znajdujący się tylko w jednym punkcie organizmu rzadko zagraża życiu.
W 90% przypadków śmiertelnych mamy doczynienia z „metastaza", czyli przerzutem nowo­
tworu. Naturalna synergia składników odżywczych wpływających na optymalną ochronę
i syntezę tkanki łącznej może ograniczyć lub wyeliminować niebezpieczeństwo przerzutów.
Jakie komórkowe składniki odżywcze są ważne w profilaktyce choroby
nowotworowej?
W ochronie tkanki łącznej istotnymi elementami naturalnej synergii składników odżywczych są
witamina C, lizyna i EGCG (polifenole z zielonej herbaty). Do syntezy kolagenu wymagany jest
również aminokwas - prolina, ponadto dodatek tzw. "substancji cementujących" - glukozaminy
i siarczanu chondroityny wspomaga stabilność tkanki łącznej.
Choć rozwój choroby nowotworowej przechodzi różne stadia i dotyczy różnych organów
- cechuje ją wiele charakterystycznych, wspólnych właściwości, jak: niekontrolowane podziały
komórkowe, inwazja komórek - przerzuty (metastaza), zdolność do tworzenia naczyń krwio­
nośnych w guzach nowotworowych (angiogeneza) i nieśmiertelność komórek nowotwo­
rowych. Synergicznie działające składniki odżywcze mogą skutecznie kontrolować krytyczne
etapy rozwoju raka, dlatego specyficznie dobrany kompleks witamin, aminokwasów, minera­
łów oraz polifenoli jest ważnym elementem w profilaktyce nowotworowej:
Czy stosowanie składników odżywczych komórek jest możliwe również
podczas chemoterapii lub radioterapii?
Medycyna Komórkowa oferuje nietoksyczną, opartą na naukowych podstawach, naturalną
metodę wspomagającą profilaktykę w chorobach nowotworowych. Chemoterapia polega na
stosowaniu wysokotoksycznych środków syntetycznych (cytostatyki) w celu zabicia komórek
rakowych. Jednakże cytostatyki atakują nie tylko komórki rakowe, ale także komórki zdrowe
i tym samym osłabiają system immunologiczny, funkcję przewodu pokarmowego i innych
organów. W przeciwieństwie do nich synergia składników odżywczych wspomaga naturalne
możliwości obronne organizmu i ogranicza zdolności życiowe komórek rakowych dzięki
uaktywnieniu naturalnych mechanizmów (np. stymulacji apoptozy - zaprogramowanej śmierci
komórek nowotworowych), bez negatywnego wpływu na zdrowe komórki.
• witamina C wspomaga reakcje obronne i mechanizm niszczenia chorych komórek.
Jest ona też kluczową molekułą w syntezie tkanki łącznej, która odgrywa istotną rolę
jako swoista bariera dla rozrostu i przerzutów guzów nowotworowych.
• EGCG (polifenole zielonej herbaty) hamują powstawanie i niekontrolowany rozwój
komórek rakowych, są niezbędne w ochronie komórek przed uszkodzeniami
(właściwości antyoksydacyjne) i stymulują śmierć komórek raka.
• aminokwas lizyna jest ważnym inhibitorem hamującym aktywność enzymów uczestni­
czących przy rozpadzie tkanki łącznej. Jest ona też ważnym budulcem kolagenu.
• aminokwas prolina odgrywa ważną rolę w optymalnej budowie kolagenu i tworzeniu
stabilnej tkanki łącznej.
• N-acetylocysteina jest silnym przeciwutleniaczem i bierze udział w ochronie tkanki
łącznej przed jej niekontrolowanym rozpadem.
• aminokwas arginina wpływa na funkcję systemu immunologicznego i powstrzymuje
niekontrolowane podziały komórkowe.
• selen jest istotnym składnikiem systemu obrony przeciw niszczącej aktywności wolnych
rodników (antyoksydacja). Jest w stanie zahamować wzrost nowotworu i jego przerzuty
we wczesnych stadiach.
Jak najbardziej wskazane jest przyjmowanie komórkowych składników odżywczych przed,
w czasie i po chemioterapii. Wspomagają one optymalną funkcję komórek organizmu i chronią
przed działaniem wolnych rodników. Wiele badań naukowych potwierdza, że podwyższają one
efektywność chemoterapii w eliminowaniu raka i jednocześnie ochraniają zdrowe organy. Jak
w każdym innym przypadku przed rozpoczęciem stosowania dodatku komórkowych skład­
ników odżywczych należy zasięgnąć porady lekarza prowadzącego lub terapeuty. Często po­
mocne jest zaznajomienie lekarza z wynikami badań Medycyny Komórkowej.
Które ze składników odżywczych komórek są pomocne przy naturalnej
regulacji ciśnienia krwi?
Miliony ludzi na świecie cierpią z powodu nadciśnienia tętniczego, którego główną przyczyną
jest chroniczny niedobór witamin i innych składników odżywczych w milionach komórek ścian
naczyń krwionośnych. Ten niedobór prowadzi do stanu napięcia (spazmu) i zgrubienia naczyń,
powodując tym samym wzrost ciśnienia krwi, natomiast zmniejszone napięcie ścian pozwala
na zwiększenie ich średnicy i prowadzi do normalizacji ciśnienia krwi.
Zaleca się przyjmowanie zwiększonej dziennej dawki synergii komórkowych składników
odżywczych do posiłków, popijając płynami. Dawkę dzienną można też podzielić na np. pięć
porcji i przyjmować nie tylko do głównych posiłków, ale też między posiłkami. W ten sposób
składniki odżywcze są optymalnie wchłaniane i ich ilość we krwi może być utrzymana na
równym poziomie w ciągu dnia.
Dlaczego stabilizacja tkanki łącznej przy chorobach nowotworowych
jest tak ważna?
U zdrowego człowieka normalne napięcie ścian osiągane jest dzięki optymalnej produkcji tzw.
czynników rozluźniających - „Relaxing factors" w komórkach mięśni gładkich naczyń krwionoś­
nych. Przyczyną zwiększonego ciśnienia krwi może być niedobór tych czynników „rozluźnia­
jących", wówczas godne polecenia jest dodatkowe przyjmowanie naturalnej synergii składników
odżywczych, wspomagającej mechanizmy odpowiedzialne za rozluźnianie i uelastycznienie pracy
komórek. W skład tej naturalnej synergii wchodzą m. in. witamina C, arginina, magnez i wapń.
W wyniku przemian biochemicznych z naturalnego aminokwasu argininy powstaje tlenek azotu
- najsilniejszy znany dotąd czynnik rozkurczający naczynia krwionośne, wspomagający
elastyczność ścian, a tym samym naturalne ciśnienie krwi.
Komórki rakowe są w stanie, w sposób zupełnie niekontrolowany i w dużych ilościach, produ
kować enzymy rozkładające kolagen (tzw. kolagenazy). Te enzymy odpowiedzialne są za roz­
pad tkanki łącznej, która stanowi swoistą barierę dla przerzutów nowotworu. Rozpad kolagenu
i tkanki łącznej otwiera drogę do całego organizmu. Im więcej enzymów rozkładających kola­
gen, tym bardziej agresywnie rozwija się nowotwór.
II. Informacje dotyczące chorób chronicznych
II. Informacje dotyczące chorób chronicznych
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • annablack.xlx.pl